De paardenwei

Een paard scharrelt in de vrije natuur zijn dagelijkse rantsoen voer bij mekaar. Een paard weet intuïtief welke kruiden, struiken, grassoorten, fruit en wortels nodig zijn. Kruiden bevatten naast vitaminen, mineralen, spoorelementen en aminozuren nog heel veel andere, veelal geneeskrachtige stoffen. De meeste kruiden in de paardenwei hebben dan ook een gunstige werking op de lichaamsprocessen. Natuurlijk zijn er ook planten die zeer giftig zijn voor paarden zelfs in gedroogde of gemaaide toestand. 

Het Jacobskruiskruid is heel berucht. Het gif heeft een cumulatieve uitwerking, er is geen "ongevaarlijke" hoeveelheid. Ieder klein hapje telt mee. Na een cumulatieve consumptie van 3-7% van het lichaamsgewicht sterft het dier een nare dood. In gedroogde  vorm wordt het door dieren niet meer herkend en wordt het graag opgegeten. De plant blijft ook in gedroogde vorm (hooi/kuil) onverminderd giftig. De gevolgen openbaren zich over het algemeen pas na enkele jaren. De plant verspreid zich razendsnel. Voor meer info: www.kruiskruid.nl. 

Een paardenwei zonder kruiden is echter een duidelijke verarming van het rantsoen. Een kruidenweide heeft de voorkeur boven een gras-/klaverweide. Een graszaadmengsel met kruiden biedt het paard variatie in smaak en voederwaarde. Kruiden zijn helaas niet zo duurzaam wanneer u vroegtijdig maait of als de paarden het weiland intensief begrazen. Om de concurrentie aan te gaan tegen grassen, mag een dergelijk mengsel niet te veel productiegrassen, zoals Engels raaigras, bevatten. Een paard is trouwens ingesteld op het verteren van ouderwetse grassen en kruiden. Bijvoorbeeld timothee, beemdlangbloem, kropaar, witbol en veldbeemdgras. De vier basiskruiden voor de kruidenwei zijn: madeliefje, duizendblad, smalle weegbree en paardenbloem. Het madeliefje is rijk aan calcium en magnesium en helpt tegen artrose. De paardenbloem bevat veel calcium, ijzer, koper en vitaminen. De plant heeft een bloedreinigende werking en de lever en de nieren worden erdoor geactiveerd. Het duizendblad wordt door paarden over het algemeen graag gegeten. De plant bevordert de spijsvertering, is bloedzuiverend en helpt tegen maag- en darmklachten. Duizendblad is rijk aan etherische oliën, die de plant de karakteristieke kruidige geur geeft. De smalle weegbree is rijk aan kalium, koper, ijzer, silicium en calcium. De plant bevat natuurlijke antibiotica, verhoogt de bloedstolling en heeft een gunstige werking op infecties van de luchtwegen. Andere belangrijke kruiden zijn zowel de grote als de kleine brandnetel vanwege een uitgebalanceerde mineralensamenstelling. De paarden eten de planten enkel na maaien of in gedroogde toestand. Ook echte kamille, herderstasje, witte dovenetel, bijvoet, grote en kleine pimpernel en vogelmuur zijn gezonde kruiden voor paarden. Een gezonde gevarieerde paardenwei bestaat uit wel 60 verschillende grassen en kruiden.        

Vaak willen mensen die zich nog niet voldoende verdiept hebben in de behoefte van het paard, een strak en kort gemaaide wei zonder paardenbloemen en andere onkruiden. “Een paardenwei is geen gazon”.

Ook worden paarden gehouden op grasland wat niet geschikt is voor paarden. Er is namelijk een groot verschil tussen het vette gras voor koeien en het stengelige gras voor paarden. In het vette gras (waar paarden trouwens wel dol op zijn) zit enorm veel eiwit in. Een koe heeft veel eiwit nodig voor de productie van melk. Een paard daarentegen is zeer gevoelig voor eiwit. Graag verwijs ik u hiervoor naar De spijsvertering.

Bemest afhankelijk van de zuurgraad en de toestand van het land 1 maal per 1 a 2 jaar met gecomposteerde vaste mest eventueel in combinatie met kalk voor de structuur van de bodem. De grassen en kruiden zullen u belonen met weelderige groei en dus gezonde vitale paarden. Bemest u daarin tegen met drijfmest en kunstmest dan zal de wei uitgeput worden en vol komen te staan met zuring en zal het paard zeer gevoelig worden voor ziekten. 

Zorg er in ieder geval voor dat er altijd voldoende water is van goede kwaliteit.